Bu laboratuvar çalışmasında zarların bazı özelliklerini gözleyeceksiniz. İster hücre zarlarını, isterse selofan dializ zarlarını kullanalım; zarlar bazı moleküllerin geçmesine müsaade eder, bazılarını da alıkoyar. Kullanacağınız selofan zarı veya hayvan bağırsağı, suyun ve diğer küçük moleküllerin geçmesine imkân verdiği halde, büyük molekülleri geçirmez.
Suyun geçişi, su moleküllerinin hareketinden doğan bir çeşit difüzyondur. Difüzyonu cansız bir zarda incelememizin sebebi, canlı hücrelerdeki madde geçişlerini daha iyi anlamak içindir.
ARAÇ VE GEREÇLER
- % 80 glukoz çözeltisi
- Eriyebilen nişasta çözeltisi
- İyot çözeltisi
- Şeker test kağıdı veya Benedikt Çözeltisi
- 0 cm uzunluğunda selofan dializ borusu veya bağırsak (sucuk zarı da olabilir)
- Beher veya kavanoz
- Dereceli silindir.
- 1 ml’lik pipet
- Damlalık
- Huni
- Cam kalemi
- ip
TAKİP EDİLECEK YOL
Bir bağırsak parçasının veya selofan dializ borusunun bir ucunu sıkıca bağlayınız ve açık ucunda 5 cm kalıncaya kadar nişasta çözeltisi ile doldurunuz. İçine 20 damla glukoz çözeltisi katınız.
Bağırsağın açık ucunu iple sıkıca bağlayınız ve dışına bulaşmış olan glukoz veya nişastayı temizlemek için muslukta yıkayınız.
Dolu bağırsağı, içinde su bulunan kavanoza koyunuz. Kavanozdaki suyun her 50 mililitresi için 5 mi iyot çözeltisi ilave ediniz.
Yaklaşık 15 dakika sonra, kabın dibinden alacağınız bir miktar sıvıya bir şeker test kâğıdını batırınız. Test kâğıdının sarı veya yeşil bir renk alması glukozun bulunduğuna işaret eder. Test kâğıdınız yoksa Benedikt Çözeltisi kullanarak da şekerin olup olmadığını kontrol edebilirsiniz.
Bağırsağın içi ve onu çeviren sıvıda bulananları inceleyiniz. Değişiklikleri ve bunların ne zaman meydana geldiklerini not ediniz.
Bir kere deneme şansım olmuştu, gerçekten etkileyici bir senaryoyla karşılaşıyorsunuz. Fakat bunun icin okul imkanlarınızı kullanmanızı tavsiye ederim.
Deney yapmaktan hoşlanan bir tek ben değilim sanırım. İnsanların yeni bir şeyler keşfede bilmesi ve zihinsel gelişimi için kesinlikle çok önemli